Port Ellen - Diageo Special Releases 2001-2017 - Complete set van 17 flessen

Wij bieden u wereldwijd de beste prijs! Ook wereldwijde verzending.

"De Port Ellen 2001 tot 2017
Diageo Speciale Releases - Jaarlijkse Release
Complete set: in totaal 17 flessen.

1. Port Ellen 22 jaar oud 1979 2001 - 1e release 56,2% (1 van 6000)
2. Port Ellen 24 jaar oud 1978 2002 - 2e release 59,35% (1 van 12.000)
3. Port Ellen 24 jaar oud 1979 2003 - 3e release 57,3% (1 van 9000)
4. Port Ellen 25 jaar oud 1978 2004 - 4e release 56,2% (1 van 5100)
5. Port Ellen 25 jaar oud 1979 2005 - 5e release 57,4% (1 van 5280)
6. Port Ellen 27 jaar oud 1978 2006 - 6e release 54,2% (1 van 4560)
7. Port Ellen 28 jaar oud 1979 2007 - 7e release 53,8% (1 van 5274)
8. Port Ellen 29 jaar oud 1978 2008 - 8e release 55,3% (1 van 6618)
9. Port Ellen 30 Years Old 1979 2009 - 9e release 57,7% (1 van 5916)
10. Port Ellen 31 jaar oud 1978 2010 - 10e release 54,5% (1 van 3000)
11. Port Ellen 32 jaar oud 1979 2011 - 11e release 53,9% (1 van 2988)
12. Port Ellen 32 jaar oud 1979 2012 - 12e release 52,5% (1 van 2964)
13. Port Ellen 34 jaar oud 1978 2013 - 13e release 55% (1 van 2958)
14. Port Ellen 35 jaar oud 1978 2014 - 14e release 56,5% (1 van 2964)
15. Port Ellen 32 jaar oud 1983 2015 - 15e release 53,9% (1 van 2964)
16. Port Ellen 37 jaar oud 1978 2016 - 16e release 55,2% (1 van 2940)
17. Port Ellen 37 jaar oud 1979 2017 - 17e release 51,0% (1 van 2988).

Port Ellen werd geopend in 1824, later dan de buren aan de zuidkust van Islay. Het werd gebouwd door Alexander Mackay, op de plek waar voorheen een moutmolen stond die mogelijk de vele illegale distilleerders op het schiereiland Oa bevoorraadde. Mackay kwam in de problemen en in 1836 werd de distilleerderij gepacht door de 21-jarige John Ramsay, wiens oom Ebenezer een distilleerder was in Clackmannanshire en familie was van de Steins.

Ramsay was een man van zijn tijd. Naast het oprichten van de distilleerderij werd hij ook de zakenpartner van Walter Frederick Campbell, de eigenaar van Islay. Samen startten ze de tweewekelijkse stoomboot tussen het eiland en Glasgow, wat ongetwijfeld heeft bijgedragen aan de versteviging van de whiskyproductie als een belangrijke industrie op het eiland. Het maakte Port Ellen, in plaats van Bowmore, tot de belangrijkste veerbootterminal van het eiland.

Hij introduceerde ook 'verbeterde' landbouwmethoden op Islay. Een reden dat het eiland niet te lijden had onder de ergste gevolgen van de Clearances, is te danken aan de open en welwillende houding van de toenmalige laird tegenover zijn pachters. In 1869 werd de verkoop van Port Ellen overgedragen aan WP Lowrie, de blender en makelaar die onder andere geld leende aan James Buchanan (en aandelen leverde) voor de jonge, beginnende blender. Tegen die tijd begon Campbells Port Ellen al geëxporteerd te worden naar de Verenigde Staten.

De distilleerderij bleef in handen van de familie Ramsay tot 1920, toen deze werd verkocht aan de nieuw opgerichte Port Ellen Distillery Co., opgericht door John Dewar en James Buchanan, die inmiddels Lowrie's bedrijf hadden overgenomen. Toen deze twee bedrijven in 1925 onderdeel werden van DCL, kwam Port Ellen in handen van de industriegigant. De distilleerderij sloot in 1930 en bleef – iets wat vaak wordt vergeten – stil tot 1967.

In 1973 werden de oude distilleerderijgebouwen overschaduwd door de nieuwe trommelmouterijen die ernaast werden gebouwd. In eerste instantie om mout te leveren aan de drie DCL-fabrieken van Islay: Caol Ila, Lagavulin en Port Ellen.

Het whiskymeer van de jaren 80 trof Islay hard. Dit waren de dagen dat de algemene opvatting was dat slechts een klein aantal dappere drinkers van rokerige single malt zou genieten – sterker nog, single malt werd door grote distilleerders niet eens als optie overwogen.

Blenders hadden intussen slechts een klein percentage rokerige mout in hun whisky nodig. Het gevolg was dat distilleerderijen ofwel op korte termijn gingen draaien, ofwel sloten. Met drie distilleerderijen op het eiland was DCL kwetsbaarder dan de meeste andere, en Port Ellen trok aan het kortste eind. In 1983 sloot het definitief. De mouterij bleef alleen open dankzij een gentlemen's agreement [het Concordaat] tussen de distilleerders van Islay, waarin ze allemaal overeenkwamen een percentage van hun gemoute gerst van de fabriek af te nemen.

De roem van Port Ellen kwam dus pas nadat de distilleerderijdeuren stevig op slot waren gedaan. De voorraden slinken... en de prijzen stijgen.

In oktober 2017 maakte Diageo echter plannen bekend om zowel de distilleerderijen van Port Ellen als Brora, die in 1983 ook hun deuren sloten, te heropenen. Afhankelijk van de benodigde bouwvergunning zullen de twee locaties naar verwachting in 2020 weer operationeel zijn.

We verzenden wereldwijd en gebruiken duurzame, gerecyclede materialen om ervoor te zorgen dat uw bestelling veilig en milieuvriendelijk wordt verpakt. Levering binnen Nederland duurt 1-2 werkdagen, terwijl zendingen naar Europa, Azië, Canada en de VS doorgaans binnen 2-4 werkdagen aankomen. U ontvangt altijd een trackingnummer om uw pakket te volgen. Houd er rekening mee dat eventuele invoerrechten of douanekosten voor rekening van de ontvanger zijn.